Beruhmte deutsche Schriftsteller und ihre Werke

[gainst]

De Obserwanz aus Lauschen un Rimels, 1. Folge – Kapitel 3?
»Gu’n Morgen! Vadder Schult, ick kam heran;
Mi geiht ‘ne Sak in minen Kopp herummer,
Worut ick keinen Vers mi maken kann;
Je mihr ick doran denk, je dummer
Un damlicher ward mi in minen Kopp.
Ick kam also tau di un frag di, ob
Du mi nich seggen kanen dauhen deihst,
Wat unner Obserwanz du woll versteihst.
De Amtmann hett mit dat entfamte Wurd
Uns gistern ummer ‘rummer tahrt
Un mi un minen Nahwer Kurt
Dat Geld ut unsre Taschen nahrt.«
»Je, Obserwanz, Gevadder Schroder,
Dat is en Wurd, suh, dat versteiht nich jeder.
Dat is en schrecklich sweres Wurd,
En ekliches, entfamtes Wurd,
Un ick glow nich, dat hir in unsen Urt
En einziger dat ganz genau
Di seggen kann, ick trug dat keinen tau;